PODGLĄD ATOMU
|
|
|
|
Tytuł:
|
Zwierzęta, które kochamy |
Opis skrócony:
|
Będziemy śledzić losy małego kota, który zgubił drogę do domu i doświadcza wielu zadziwiających przygód.
Dzięki ćwiczeniom dramowym, opowiadaniu z wykorzystaniem historyjek rysunkowych nauczymy się porządkowania kolejności
zdarzeń, rozmawiania o tym, co lubimy i czego nie lubimy jeść.
Zastosujemy też ciekawą mnemotechnikę, aby nauczyć się wesołej piosenki. |
Autor(rzy):
|
Małgorzata Małyska
malgorzata.malyska@pcn.lublin.pl |
Hasła treści
|
domy, zwierzęta, emocje, imię, nazwisko, adres domu, kotek, kolorowanka, przygoda, posłuszeństwo, piosenka, lubię jeść,nie lubię jeść |
Uwagi metodyczne
|
Materiały dydaktyczne:Materiały dydaktyczne:
Pluszowy miś, powiększone i wycięte wyrazy do czytania globalnego, sylwety zwierząt do opowiadania, małe obrazki ze zwierzętami, kredki, rytmiczna muzyka do zabaw, nagranie piosenki Kotek Kłopotek
Przebieg zajęć:
1. Powitanie
Nauczyciel wita dzieci i zaprasza do powitalnej zabawy.
Dzieci stoją w kręgu i słuchają powitań nauczyciela.
Kto uważa, ze powitanie jest skierowane do niego, macha ręką do nauczyciela i do innych dzieci.
Witam te dzieci, które lubią zwierzęta...
..., które mają psa...
..., mają kota...
...,mają w domu inne zwierzęta...
2. Zadanie dla detektywa - sprawdzenie pracy domowej
Tajemnicze piórko na dywanie - skąd się wzięło?
Dokąd pofrunął kanarek?
Dlaczego opuścił swój domek?
Co tam mogło się zdarzyć?
Jakie zwierzątka mieszkają w waszych domach?
Nauczyciel parafrazuje wypowiedzi dzieci w języku polskim. (Bo inaczej nic nie zrozumie miś Pyś!)
3. Gdzie jest mój domek? – zabawa ruchowa przy muzyce.
Dzieci losują obrazki ze zwierzętami i w rytm skocznej muzyki poruszają się po sali i wymieniają się obrazkami.
Kiedy muzyka milknie, szukają „swojej rodziny.”
„Zwierzęce rodziny” przedstawiają się w języku używanym przez zwierzęta.
Grupy: kotki, pieski, kanarki (ptaszki).
Zabawę można kilka razy powtórzyć, ale jej efektem ma być podział klasy na 3 grupy.
4. Jakie to zwierzę – kalambury
Dzieci siedzą grupami w kręgu.
Każda grupa wybiera jedno dziecko, które będzie zadawało zagadki naśladując wskazane przez nauczyciela zwierzę.
Pozostali w grupie będą odgadywali.
Za każdą dobrą odpowiedź grupa dostanie 1 punkt (najlepiej konkretny, np. kasztan, klocek, papierowe kółeczko). Grupy zgadują kolejno.
Nauczyciel pokazuje obrazki zwierząt dosyć szybko.
Należy przygotować obrazki zwierząt: kot, pies, sowa, żaba, koń, krowa, mucha, zając, kura, kogut, baran...
5. Opowiadanie o kotku, którego spotkała niezwykła przygoda.
Nauczyciel zachęca do wysłuchania pewnej historii, która przydarzyła się małemu kotkowi.
Dzieci siadają wygodnie i słuchając obserwują ilustracje pokazywane przez nauczyciela.
Nauczyciel dzieli opowiadanie na części.
Część I - Potrzebne będą ilustracje: kotek, mucha, listki
Gdzie jest mój dom?
(tekst: Małgorzata Małyska na podstawie opowiadania pt.: Uparty kotek, Bruno Ferrero [w]: Nowe historie, Warszawa1996)
Pewien mały, milutki, ale bardzo uparty kotek, który mieszkał wraz z dziewczynką i jej rodziną w domku pod lasem, wybrał się na spacer.
Kiedy sam wychodził, miał się nie oddalać od domu. Tym razem zupełnie o tym zapomniał. Ale to wszystko przez brzęczącą muchę, za którą pobiegł daleko a potem jeszcze biegał za listkami, które wiatr strącał z drzew, a potem… Potem, kiedy rozejrzał się dookoła siebie, nie zobaczył domku, w którym mieszkał, ani płotu. Wszystko dookoła niego było obce i nieznane mu. A tu nagle zrobiło się ciemno i tak jakoś strasznie... Słychać było tyko szum wiatru i sowę wołającą głośno: uchu, uchu!...
Co czuł kotek? – ćwiczenie dramowe.
Nauczyciel za pomocą magicznego „hokus, pokus” zamienia dzieci w kotki.
Dzieci odgrywają scenkę, którą usłyszały w opowiadaniu, a którą opisuje raz jeszcze nauczyciel.
- Kotki podskakują radośnie, gonią brzęcząca muchę, łapią fruwające listki…
- Robi się ciemno, kotek nie wie, gdzie jest jego dom, boi się...
Nauczyciel „odczarowuje” dzieci.
Co się teraz stanie?
Swobodne wypowiedzi dzieci.
Część II - Potrzebne będą ilustracje: kotek, królik kapusta
Kotek cichutko zamruczał tak smutnym głosem, że aż zatrzymał się przebiegający obok niego królik.
Królik zapytał kotka, dlaczego tak żałośnie mruczy, a ten mu odpowiedział, że zgubił swój dom.
-To dziwne – pomyślał królik i zapytał kotka: - A kim ty jesteś?
-Nie wiem – odpowiedział królikowi przerażony kotek.
Miły królik próbował pomóc, zastanowił się chwilę i zapytał:
- A czy ty umiesz skakać?
- Oczywiście, skaczę bardzo dobrze i lubię to robić najbardziej na świecie – odpowiedział radośnie kotek.
- Skoro tak – zamyślił się królik – to ty chyba też jesteś królikiem, chodź ze mną, zaprowadzę cię do domu.
I powędrowali razem do norki, w której mieszkała królicza rodzina.
Królicza mama ucieszyła się na wieść, że dołączył do rodziny kolejny mały królik i natychmiast podała kolację.
Kotek nie wiedział, dlaczego kazano mu jeść liść kapusty.
- Nie lubię takiej kolacji... - smutnym głosem oznajmił kotek, – Jestem jeszcze zbyt mały, żeby jeść takie rzeczy...
- Nieprawda, jesteś dostatecznie duży! – powiedział mały króliczek i ze smakiem schrupał liść kapusty; - Popatrz na mnie, ja jestem takiej samej wielkości jak ty i uwielbiam liście kapusty!
- Nie lubisz kapusty? – zdziwiły wszystkie króliki, - oj, to ty chyba jednak nie jesteś królikiem...
Odgrywanie scenek
Kogo spotkał kotek?
O co zapytał kotka królik?
Co będzie dalej?
Swobodne wypowiedzi dzieci.
Część III - Potrzebne będą ilustracje: kotek, królik, wiewiórka, szyszka, grzybek
- A czy ty się lubisz wspinać po drzewach? - zapytała kotka królicza mama.
- Oczywiście! – powiedział z radością kotek.
To wiem już kim jesteś i zaprowadzę cię do twojego domu – powiedziała królicza mama. – Masz małe uszy, długi ogon, po drzewach lubisz skakać, to oczywiste, że jesteś wiewiórką!
Zapukali mocno w pień drzewa.
- Kto tam? – zapytała wiewiórka zajęta przygotowywaniem zapasów na zimę.
- To ja, królicza mama, przyprowadziłam małą wiewióreczkę, która zagubiła się w lesie.
- Dziękuje ci, a ta mała niech szybciutko wejdzie na górę, bo właśnie podaję smaczne szyszki na kolację! – powiedziała wiewiórka.
Oczywiście kolacja u wiewiórki także nie smakowała kotkowi, mówił, że nigdy nie jadł szyszek.
- Może zjesz suszone grzybki? –zapytała wiewiórka.
- Nie lubię suszonych grzybków, jestem głodny! – krzyknął trochę niegrzecznie mały kotek.
- No to, co chcesz dostać na kolację? – zapytała wiewiórka i pogłaskała kotka z czułością.
- Ja chcę myszkę! – cichutko powiedział mały kotek.
Co jedzą na kolację króliki, wiewiórki i kotki? Zabawa z piłką.
Nauczyciel rzuca piłkę do wybranego dziecka i mówi nazwę zwierzęcia; dziecko łapie piłkę i odpowiada nazwą przysmaku.
Można zamienić kolejność: rzucając, wypowiadać nazwę przysmaku, a łapiąc nazwę zwierzęcia.
Co lubią jeść dzieci?
Dzieci podają sobie misia Pysia i mówią mu: Ja lubię jeść... Nie lubię... Nauczyciel zastępuje słowa wypowiedziane w języku pierwszym dziecka odpowiednikami polskimi.
Zabawa ruchowa – Wiewiórki do dziupli
Dzieci dobierają się w trzyosobowe zespoły.
Dwójka trzyma się za ręce, tworząc dziuplę a trzecie dziecko wchodzi do środka – jest wiewiórką.
Jedno dziecko jest wiewiórką bez dziupli.
Na sygnał nauczyciela: wiewiórki z dziupli!, wszystkie wiewiórki opuszczają dziuple i spacerują po sali. Na sygnał: wiewiórki do dziupli!, jak najszybciej wskakują do wolnej dziupli.
Jedna wiewiórka znów nie będzie miała swojej dziupli.
Jaki będzie dalszy ciąg historii kotka?
Swobodne wypowiedzi dzieci.
Część IV - Potrzebne będą ilustracje: kotek, wiewiórka, jeż
- Proszę o myszkę, jestem bardzo głodny! – powtórzył kotek i oblizał się ze smakiem.
- Myszkę!? – zdziwiła się wiewiórka, - jak to ... myszkę?!
- Skoro lubisz myszki, to może jesteś jeżem, a nie wiewiórką?!; Chodź ze mną, zaprowadzę cię do twojej jeżowej rodziny.
Wiewiórka zapukała do norki zasypanej suchymi liśćmi. Powiedziała jeżowej mamusi, że przyprowadziła małego jeżyka, który zgubił się w lesie i jest bardzo głodny. Kotek od razu dostał myszkę na kolację.
- A po kolacji, proszę iść spać – stanowczo oznajmiła mam jeżowa – jest już późno!
Kotek posłusznie poszedł spać, ale gdy tylko chciał przytulić się do któregoś śpiącego małego jeża, odskakiwał piszcząc: - aj, kłuje!
Mama jeżowa wyprowadziła kotka z norki i zapytała.
- Jeżeli nie jesteś króliczkiem, ani wiewiórką, a już na pewno nie jeżem, to kim ty właściwie jesteś i gdzie jest twój dom?
- Nie wiem – zamruczał kotek bardzo smutnym głosem.
Mama jeżowa pokiwała głową i wróciła do norki. Kotek został zupełnie sam. Trochę płakał, trochę mruczał, wołał mamusię, wreszcie zmęczony usnął, wtulając się w szeleszczące liście.
Rozmowa (dyskusja)
- Na czym polegał problem kotka?
- Jak można pomóc kotkowi?
Jak skończy się ta historia?
Swobodne wypowiedzi dzieci.
Część V - Potrzebne będą ilustracje: kotek, kruk
A rano, kiedy na niebie pojawiło się wesołe słoneczko, śpiącego kotka zauważył kruk, który od dawna mieszkał na pobliskim drzewie.
- Co tu robisz mały i dlaczego nie spałeś w swoim domu? – zapytał ptak i zakrakał kotkowi nad uchem. Przebudzony kotek przypomniał sobie o swoim kłopocie i wyznał:
- Bo ja nie wiem kim jestem i nie wiem gdzie jest mój dom!
- Ale ja wiem, kim jesteś. Jesteś małym kotkiem, który mieszka w domku tuż za lasem, wiele razy widziałem cię jak biegasz radośnie po podwórku i straszysz ptaki!
- Kra, kra, biegnij za mną, a sam się przekonasz gdzie jest twój dom – usłyszał kotek od kruka i zaraz ruszył w stronę, w którą pofrunął ptak.
Za chwilę ujrzał znajomy płot i dach domu, a potem już widział całe swoje podwórko i coraz to szybciej biegł, powtarzając sobie po cichu: - Jestem małym kotkiem a to jest mój domek!
6. Czego nauczył się kotek?
Dzieci rozmawiają o tym, czego ta przygoda nauczyła kotka.
Nauczyciel pyta, czy dzieci pamiętają swoje imię i nazwisko, i czy potrafią powiedzieć, gdzie mieszkają (praca domowa z poprzedniej lekcji).
Miś sprawdza, zadając każdemu pytanie: Jak się nazywasz? Gdzie mieszkasz?
Dzieci odpowiadają: Nazywam się.. . Mieszkam w... , przy ulicy... .
7. Zabawy rytmiczne przy piosence pt. Kotek Kłopotek.
Muzyka i słowa: Stanisław Wojciechowski, Bogusław Polak.
Wysłuchanie piosenki śpiewanej przez dzieci z zespołu HULALA HOP
![](ikony/iko9.jpg) | http://www.youtube.com/watch?v=WC2yvHbmav8&feature=related
|
Nauka na pamięć refrenu piosenki:
Kotek Kłopotek
Pierwszy do psotek
Figluje, rozrabia
Ucieka na płotek
|
Szacowany MINIMALNY czas na realizację treści atomu (w minutach)
|
50 |
Szacowany MAKSYMALNY czas na realizację treści atomu (w minutach)
| 60 |
|
| |
|
|
|
|
Dodaj nowe atomy
|
Schowek
|
Liczba atomów w schowku: 0
|
|
Twoje podręczniki
|
Liczba zapisanych zestawów:
0
|
|
Plan roczny:
|
Twoja liczba godzin w roku: ustaw
Liczba godzin w schowku:
Minimalny czas realizacji: 0,00
Maksymalny czas realizacji:0,00
|
|
|